IRO's Blog
 |
| https://pixabay.com |
So we are all be deceived
 |
| https://pixabay.com |
A Sunday in January long years ago
You quietly came and sat beside me
Passing several benches
In my Sunday school class
A tide long hair with a proud smile
Anxious face due to the curious mind
Sharp tongue and the brightening eye
Caused for bonding two perpetual friends
Even you were a short-tempered girl
Very easily getting angry with all
But your heart was filled with full of love
Which you never knew how to reveal
We grew together as best friends forever
Even our life paths were totally dissimilar
We shared every happiness and sadness
Whenever we had the time and occasions
I couldn’t show my tears and grief
When you were suffering from full of pain
You held my hand and begging for relief
In my heart, those days still remain
Everybody said you are no more
Should I believe or not believe
I only saw a sealed brown coffin
With your name pasted on it
My heart never believes that
Never thought of it, but
You are gone and gone forever
Without saying goodbye to me
මා නිරතුරුවම සිතනුයේ
සිදුවුනිද ඔබහට වරදක්
මගෙන් ……………
මා නිතැතින්ම සොයනුයේ
අවැසිදැයි ඔබහට පිහිටක්
මගෙන් ……………
මා නොපැකිලව පැවසුවේ
සිතට නැගි සිතුවිලි
සැනෙන් ……………
එසේමුත් මා හිතැත්තනි
නොමැත ඔබ කිසිවකුත්
හැඳිනගෙන මා ………
නොදෙඩුවද මුවගින් දහස් වදන්
නොනගුනද මුවගින් සිනාරැල්
නැගෙනමුත් මුවගින් විටෙක දොස්
මගේ සිත පිරීසිදුයි ………
ආදරය ඔබ අංකුරයකින්
රෝපනය උන
කලකට ඉහත
පුංචි පැළයක්ව සිට
දැන් ඉති අතුලා
වැඩුන මහා රුකකි…..
නෙකවන් මල් පිපුණ
මල් සුවඳ දසත පැතිරුණ
ඒ මහා රුක
අතු ඉති පතර විහිදා
පැතිරේවි ඔබවටා සැමදා……..
Day comes a day goes
Month comes a month goes
Year comes a year goes
but we wait and see
Hopes come and fill the heart
Smiles come when it get success
Tears come when it get failed
but we wait and see
Words come and fill the line
Lines come and fill this verse
Verse passes a thought to you
that born from my heart
Don’t let the hopes to go
Don’t worry for the vanishing past
Don’t think of anything too deep
you are never too late
Make your mind to be the strongest
Wake your ideas with fully confident
Take the failures to learn from the past
Make an effort to another fresh start
Iroshini /2009
දෙදෙන දෙදෙනෙක් වුවද
ඉරෝෂිණී / 2010
දෙදහස් දහය වසරෙහි
එක්තරා දිනයක
අකුරු කළ විද්‍යා පීඨය මැදින්
ගණිත අංශය පසුකර
පිය නැඟුවෙමි නුග ගස දෙසට
සියල්ලම එතැනමය එලෙසමය
දොළොස් වසරක් ගෙවුනමුත්
මා ඔබට ඔබ මටද සමුදී
පිය නඟද්දී යොවුන් විය මා අතැර
සුන්දරයි ඔබ අදත් එදා මෙන්
දයාබර සරසවි මවුනි
එදා ඔබ සෙවණෙහි
සැතපෙමින් සැනසෙමින්
ගෙවූ තෙවසරක කාලය
නොවේ වියපත් කිසිදා
ඉරෝෂිණී / 2010
